ÜMİDİ YANINDA TAŞIMAK

 

           Son günlerde aklımı kurcalıyor;

           Neden bir öğretim görevlisi, her şeyi arkada bırakıp kendisini köprüden aşağıya bırakır`

           Bir anne, neden çocuklarıyla beraber ölümü seçer`

           Bu insanlar, neden, her zaman bir ümidin olduğunu taşıyamaz yanlarında`

           Dünyeviliğin ağır yükü mü bu`

           Bu madde yaşamında kendilerine bir yer edinemiyor mu bu insanlar`

           İnsana huzuru muştulayan dualardır

           “kalpler ancak Allah’ı anmakla huzura kavuşur”diyor, kutsal rehberimiz Kuran-ı Kerim.

          Psikiyatr Nevzat Tarhan “intihar eşiğine gelen insanları durdurabilecek en önemli etken inançlarıdır” diyor.

          Ölümü unutturma veya hatırlatmamaya gösterilen özen, bir takım rahatsızlıklara neden oluyor. Neden yaşıyorum`, Yaşamak neden anlamsız`...gibi sorular getiriyor insanların aklına.

         Son zamanlarda, bu yanlıştan dönme gayretlerine de tanıklık ediyoruz zaman zaman.

         Bazı yeni dizilerde, kendilerini çaresiz hisseden insanların duaya yöneldiğini görüyoruz.

         Bu kapının varlığı hissettiriliyor. Her ne olursa olsun çaresiz olmadıkları hatırlatılıyor

         Mevlana ile ilgili yapılan programlar da insanların ruhlarına hitap ediyor ve bunu da olumlu bir çaba olarak görüyorum

         Tabii ki bu çabalar denizde damla misali

         İnsanlar daha fazla kazanma ve daha fazla tüketme hırsıyla huzura ulaşamaz

        Ahlak anlayışını küçümsemekle huzura ulaşılamaz

        İnsanlara madde muamelesi yapmak, acı sonuçlara neden oluyor

        Duygu dünyalarına da hitap edilmeli. Gerçekçi argümanlarla yapılmalı bu. “Günü kurtarmak anlayışı” ile değil. Oyalamak, eğlendirmek, vakit geçirtmek anlayışı ile değil.

        Radyo dinliyorum bir yandan..

        arkadan gelen ney sesi eşliğinde, Mevlana’nın duygu ve düşünce dünyasından bahsediliyor.

        kamil insan, diyor

        kamil insan denince, akla Hz. Peygamber’in geldiği anlatılıyor…

        Ruhum huzurla doluyor.

        Hz. Yunus’un duasından bahsediliyor. Kendisini balığın karnında bulan bir peygamberin duası bu.

        İnsanlar yaşamdan ümidini kesmesin. Onlara, her zaman bir çıkış olduğunu hatırlatan duaları hissettirelim.